แบบจำลอง Black-Litterman

แบบจำลอง Black-Litterman เป็นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่พัฒนาขึ้นในทศวรรษที่ 1990 โดยนักเศรษฐศาสตร์ Fischer Black และ Robert Litterman ซึ่งใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพพอร์ตการลงทุนของสินทรัพย์ แบบจำลองนี้มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่านักลงทุนมีมุมมองของตัวเองเกี่ยวกับผลตอบแทนในอนาคตของสินทรัพย์ต่าง ๆ และมุมมองเหล่านี้สามารถรวมเข้ากับกระบวนการเพิ่มประสิทธิภาพพอร์ตโฟลิโอ

Robert Litterman และ Fischer Black ปี 1994

ข้อแตกต่างที่สำคัญประการหนึ่งระหว่างแบบจำลอง Black-Litterman และทฤษฎีพอร์ตโฟลิโอสมัยใหม่ (MPT) คือแบบจำลอง Black-Litterman ช่วยให้นักลงทุนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับผลตอบแทนที่คาดหวังของสินทรัพย์ต่าง ๆ ในขณะที่ MPT ถือว่านักลงทุนไม่มีมุมมองเกี่ยวกับผลตอบแทนในอนาคตของ สินทรัพย์ สิ่งนี้ทำให้โมเดล Black-Litterman มีความยืดหยุ่นและตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในตลาดมากขึ้น

ในการใช้โมเดล Black-Litterman เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพพอร์ตโฟลิโอ อันดับแรก นักลงทุนต้องกำหนดความเสี่ยงที่ยอมรับได้และวัตถุประสงค์ในการรับผลตอบแทน นอกจากนี้ยังต้องระบุมุมมองของตนเกี่ยวกับผลตอบแทนที่คาดหวังของสินทรัพย์ต่าง ๆ ซึ่งอาจขึ้นอยู่กับปัจจัยต่าง ๆ เช่น แนวโน้มของตลาด ภาวะเศรษฐกิจ หรือปัจจัยพื้นฐานของบริษัท

การคำนวนน้ำหนักการลงทุนของ Black-Litterman Model เป็นวิธีที่เป็นระบบในการรวมมุมมองของนักลงทุนเกี่ยวกับผลการดำเนินงานในอนาคตของสินทรัพย์การลงทุนที่มีความเสี่ยงกับมุมมองที่บ่งบอกถึงดุลยภาพของตลาด วิธีนี้ถูกนำไปใช้อย่างกว้างขวาง

จากนั้น นักลงทุนสามารถใช้โมเดล Black-Litterman เพื่อรวมมุมมองของพวกเขาเข้ากับข้อมูลในอดีตเกี่ยวกับผลตอบแทนและความเสี่ยงของสินทรัพย์ต่างๆ เพื่อคำนวณพอร์ตการลงทุนที่เหมาะสมที่สุด กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการแก้สมการชุดต่าง ๆ ที่คำนึงถึงมุมมองของนักลงทุน ผลตอบแทนที่คาดหวังและความเสี่ยงของสินทรัพย์ต่าง ๆ และระดับความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับมุมมองของนักลงทุน

ขั้นตอนของ Black-Litterman อาจถูกมองได้ว่าเป็นการนำแบบจำลอง Bayesian โดยการคำนวณผลตอบแทนของสินทรัพย์ที่มีต่อผลตอบแทนของสินทรัพย์โดยนัยของดุลยภาพของตลาด

ขั้นตอนของ Black-Litterman มีคุณสมบัติที่ทำให้การเพิ่มประสิทธิภาพพอร์ตการลงทุนมีความน่าสนใจ เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าขั้นตอนการเพิ่มประสิทธิภาพของ Markowitz นั้นมีความอ่อนไหวอย่างมากต่อข้อผิดพลาดในการประมาณค่าผลตอบแทนที่คาดหวังและ Covariance และข้อผิดพลาดในการเพิ่มลักษณะสูงสุดของขั้นตอน Markowitz นี้ทำให้พอร์ตการลงทุนไม่เสถียรโดยมีน้ำหนักมากซึ่งแตกต่างอย่างรวดเร็วจากพอร์ตการลงทุนดุลยภาพของตลาดเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในตัวแปรต่าง ๆ ส่งผลให้ Black-Litterman นั้นเป็นข้อมูลที่นำไปใช้ได้จริงมากขึ้น

โมเดล Black-Litterman ใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านการเงินและถือเป็นเครื่องมือสำคัญในด้านการจัดการพอร์ตโฟลิโอ อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าไม่มีกลยุทธ์การเพิ่มประสิทธิภาพใดที่สามารถรับประกันได้